Падзеі

Распрацоўка праекта Кодэкса аб культуры абумоўлена неабходнасцю кансалідацыі накопленага нарматыўнага масіву ў гэтай галіне. Дакументам прапануецца ўрэгуляваць праваадносіны ў такіх сферах, як захоўванне і развіццё культурных каштоўнасцей, ахова гісторыка-культурнай і археалагічнай спадчыны; бібліятэчная і музейная справа, кінематаграфічная дзейнасць, народныя мастацкія рамёствы, дзейнасць калектываў мастацкай самадзейнасці. Акрамя таго, маюцца на ўвазе правядзенне культурных мерапрыемстваў, арганізацыя культурнага адпачынку насельніцтва і заахвочвання ў сферы культуры.

У праект кодэкса ўключаны палажэнні законаў аб культуры, аб бібліятэчнай справе, аб народнай творчасці, народных промыслах (рамёствах), аб творчых саюзах і творчых работніках, аб кінематаграфіі, аб музеях і музейным фондзе, аб ахове гісторыка-культурнай спадчыны, а таксама шэраг нарматыўных прадпісанняў, якія змешчаны цяпер у прававых актах кіраўніка дзяржавы, урада і Міністэрства культуры.

Адначасова ў праекце Кодэкса аб культуры замацаваны нормы, якія маюць важнае значэнне для далейшага ўдасканалення адносін у гэтай сферы і не прадугледжаны дзеючым заканадаўствам. У прыватнасці, гэта вызначэнне асноўных напрамкаў супрацоўніцтва ў сферы культуры дзяржорганаў і камерцыйных арганізацый, індывідуальных прадпрымальнікаў, а таксама дзяржаўных мер па ажыццяўленні такога супрацоўніцтва (рэалізацыя культурных праектаў, развіццё матэрыяльна-тэхнічнай базы арганізацый культуры, размяшчэнне сацыяльна-творчых заказаў і іншае). Акрамя таго, ідзе размова аб аднясенні спонсараў і мецэнатаў культуры да суб'ектаў культурнай дзейнасці. Пры гэтым спонсарамі культуры могуць быць юрыдычныя асобы і ІП, якія прадастаўляюць спонсарскую дапамогу ў мэтах развіцця культуры, а мецэнатамі - фізічныя асобы, якія робяць ахвяраванні суб'ектам культурнай дзейнасці (перадача ў музеі прадметаў, дакументаў, якія маюць гістарычнае або культурнае значэнне, пералічэнне грашовых сродкаў на стварэнне, рэстаўрацыю аб'ектаў гісторыка-культурнай спадчыны).

Яшчэ адзін аспект - удасканаленне пытанняў аховы археалагічнай спадчыны. У гэтым выпадку замацоўваецца абавязак грамадзян і юрыдычных асоб перадаваць у дзяржуласнасць прафесійна або выпадкова выяўленыя археалагічныя артэфакты, забараняецца купля, продаж, дарэнне, мена археалагічных артэфактаў, за выключэннем гэтых дзеянняў, якія ажыццяўляюцца дзяржаўнымі навукова-даследчымі арганізацыямі і музеямі, вызначаецца парадак правядзення археалагічных даследаванняў.