Бізнес-навіны

Участак поўнага цыкла вытворчасці цвёрдасплаўнага інструменту адкрылі ў Інстытуце тэхналогіі металаў

20 кастрычніка, Магілёў /Кар. БЕЛТА/. Участак поўнага цыкла вытворчасці цвёрдасплаўнага інструменту адкрылі ў Інстытуце тэхналогіі металаў НАН Беларусі ў Магілёве, перадае карэспандэнт БЕЛТА.

Як расказаў дырэктар Інстытута тэхналогіі металаў Нацыянальнай акадэміі навук, доктар тэхнічных навук Анатоль Жыгалаў, гэта ўнікальны і інавацыйны праект для Беларусі. "Гэтыя цвёрдасплаўныя пласціны, якія мы тут вырабляем, выкарыстоўвае ўся прамысловасць нашай краіны. Спажыванне - больш за 2,5 млн штук у год. І ўсё завозілася раней па імпарце. Мы стварылі гэты праект, набралі маладых людзей. Шлях быў няпросты, дзяліцца з намі тэхналогіямі ніхто не хацеў, - расказаў ён. - Наша каманда справілася. Маладыя супрацоўнікі пішуць магістарскія і кандыдацкія дысертацыі. На кожным цыкле ідзе распрацоўка тэхналагічных праектаў. У кожным падраздзяленні, на кожным тэхналагічным перадзеле ёсць свае ноу-хау, якія дазволілі нам дасягнуць прыкладнага кошту нашых пласцін на 30 працэнтаў танней за аналагі і на 30 працэнтаў гэтыя пласціны больш якасныя. Цяпер ідзе адаптацыя гэтых вырабаў для прамысловасці Беларусі і Расіі".

Цыкл вытворчасці цвёрдасплаўных інструментаў, гаворыць дырэктар інстытута, і просты, і складаны: ад цвёрдасплаўнага парашку, які тут таксама нацэлены вырабляць, да вырабаў таварнага віду. Тонкасці тэхналогій тут не раскрываюць: на кожным этапе аб ім ведае толькі некалькі чалавек, каб не дапусціць уцечкі і трымаць свой узровень якасці.

Паўнацэнны вытворчы ўчастак на базе інстытута ў Магілёве не стваралі, але свая вытворчасць тут ёсць. Бо ў першую чаргу патрэбна была навуковая лабараторыя, каб адпрацаваць поўны цыкл і ўдасканальваць канечны прадукт. Навуковае суправаджэнне павінна быць практыкаарыентаваным. Такога падыходу і прытрымліваліся ў Інстытуце тэхналогіі металаў. "Сёння нашы магутнасці дазваляюць зрабіць да 1 млн штук пласцінак, - адзначыў Анатоль Жыгалаў. - Ігракоў на рынку шмат і яго яшчэ трэба заваяваць, а наш прадукт ніхто не ведае. Яшчэ ідзе станаўленне ў маркетынгу".

У Інстытуце плануюць развіваць гэты напрамак і далей, тым больш ёсць над чым працаваць. Так, у планах пачаць вырабляць свой цвёрдасплаўны парашок. Такой тэхналогіі ў Беларусі яшчэ няма, аднак яна перспектыўная і запатрабаваная. Забеспячэнне ўласнай сыравінай вырашыць адразу некалькі задач: імпартазамяшчэнне, незалежнасць ад знешніх рынкаў і свая перапрацоўка адходаў, якія пакуль за невялікі кошт прадаюць за мяжу.

Новыя вытворчасці, павышэнне якасці вырабаў і павелічэнне зносастойкасці, напрыклад, сельскагаспадарчай тэхнікі, - гэта толькі малая частка плюсаў новых распрацовак і закрытага цыкла вытворчасці.

Сярод тых, хто працаваў над новай распрацоўкай - малодшы навуковы супрацоўнік Арцём Жарыкаў. Ён скончыў Беларуска-Расійскі ўніверсітэт і ўжо тры гады працуе ў інстытуце. І, як падзяліўся малады вучоны, ні адзін этап вытворчасці не абышоўся без яго ўдзелу. Займацца новымі распрацоўкамі, пра якія раней ніхто з іх не чуў, аказалася вельмі цікава. "Ніхто не чуў, ніхто не ведаў, але верылі і ведалі, што атрымаецца. На гэты момант часу, пасля таго, як ужо вытворчасць наладжана, асноўны мой напрамак гэта прасаванне, падрыхтоўка для наступнага спякання ўзору, - расказаў ён. - У нас у камандзе ўсе маладыя людзі, каля 11 чалавек. Самы вопытны ў нас - дырэктар, які захапляе ўсіх сваімі ідэямі, ніколі не сядзіць на месцы. І мы стараемся не адставаць".

Арцём Жарыкаў таксама адзначыў, што працэс работы - гэта пастаяннае ўдасканаленне тэхналогіі. Асноўная стаўка тут зроблена на якасці.

З новым цыклам вытворчасці сёння азнаёміўся старшыня прэзідыума Нацыянальнай акадэміі навук Уладзімір Каранік.

"Адкрыццё такога ўчастка - знакавая падзея. Нібыта невялікі ўчастак, але гэта выразны напрамак, куды павінны рухацца структурныя падраздзяленні Акадэміі навук. З аднаго боку, гэта ўнікальны інстытут, які ўжо больш як 50 гадоў працуе з металамі. З другога боку, мы бачым даволі вялікую колькасць маладых навуковых супрацоўнікаў і разумеем, што тут сплаў маладосці і вопыту", - адзначыў ён.

Распрацоўка новых матэрыялаў, падкрэсліў Уладзімір Каранік, гэта адзін з найбольш перспектыўных і прыярытэтных напрамкаў. "І гэта зноў жа яркі прыклад эканомікі замкнёнага цыкла, калі адходы вытворчасці адных прадпрыемстваў становяцца сыравінай для іншых прадпрыемстваў, што дае магчымасць, па-першае, зрабіць таннейшым канечную прадукцыю, а з другога боку, знізіць экалагічную нагрузку на нашу прыроду", - падагульніў ён.

версія для друку

зрабіць стартавай

дабавіць у выбранае